Het verhaal van Ruud
Ruud is de oprichter van Stichting Opkikker en is, ruim 20 jaar later, nog steeds het hart van de stichting. Hij neemt alle medewerkers, vrijwilligers, sponsoren, donateurs, ambassadeurs en actievoerders mee in zijn droom om zoveel mogelijk gezinnen met een ziek kind kracht te geven om door te gaan. Zijn passie is voor velen een motivatie om dag in dag uit de mooiste dingen mogelijk te maken. Ruud blikt terug op de jaren vanaf het moment dat hij de stichting begon.
“In 1989 gebeurde er iets wat mijn leven voorgoed zou veranderen. Mijn neefje werd ernstig ziek en het zag ernaar uit dat hij zijn 16e levensjaar niet ging halen. Brommer rijden, dat wilde hij graag nog een keer doen. Een wens die hij waarschijnlijk nooit in vervulling zou zien gaan. Maar daar zaten we hoor, samen op de brommer. De politie kneep een oogje dicht, speciaal voor jou. Hoe tof was dat moment, dat we onszelf terugzagen in de grote ruiten van de huizen in de straat. Die brede lach op jouw gezicht zal ik nooit meer vergeten. Het heeft een onuitwisbare indruk bij mij achtergelaten. Mario, na jouw overlijden wist ik dat ik hier meer mee wilde doen.
Zes jaar later, op 23 mei 1995, zat ik aan tafel bij het AMC, het academisch ziekenhuis van Amsterdam. Onder de naam ‘Stichting Opkikker’ wilde ik mij volledig in dienst stellen van gezinnen waarvan één van de kinderen langdurig ziek is. Mijn doel? Deze gezinnen even uit de dagelijkse, vaak harde, realiteit halen. Ze een dag ontspanning bieden. Herinneringen creëren waar deze gezinnen nog heel lang op kunnen teren.
In al die jaren ben ik ontelbaar veel mensen tegen gekomen die deze droom met mij gingen delen. Vele vrijwilligers, bedrijven, donateurs, supporters, relaties, medewerkers, vrienden en familie ondersteunen Stichting Opkikker. Dankzij hen waren wij als stichting in staat om de afgelopen jaren voor duizenden gezinnen een Opkikkerdag te verzorgen.
Trots? Nee dat zou niet gepast zijn naar mijn idee. De eer gaat naar al die kanjers die dagelijks keihard moeten vechten tegen de meest uiteenlopende ziektes en soms het gevecht verliezen. Naar hun ouders die constant met die onzekerheid, angst en zorgen moeten leven. En niet te vergeten hun broers en zussen, die soms minder aandacht krijgen in zo’n situatie, maar het vaak ook erg zwaar hebben.
Ik hoop in de toekomst alle gezinnen met een langdurig ziek kind een blijvende herinnering aan te kunnen bieden. Wilt u mij helpen om deze droom verder te verwezenlijken?”
