In gesprek met vrijwilliger Manfred

Vrijwilligerswerk opkikker

Stichting Opkikker heeft te maken met een enorm trouwe achterban, waaronder een grote groep vrijwilligers aan wie Stichting Opkikker een groot deel van haar bestaan dankt. ‘‘Wij ontnemen ze een dag alle zorgen. Je ziet ze gedurende de dag steeds meer ontspannen. Dat is niet te beschrijven”, vertelt Manfred van Leeuwen, vrijwilliger bij de stichting. Het komt bijna niet voor dat Manfred niet aanwezig is om te helpen tijdens een Opkikkerdag. Hij coördineert dan een van de vele activiteiten. Soms staat hij bij de snelle auto’s, een andere keer bij de helikopter.

Hand in hand lopen
Andere vrijwilligers lopen de hele dag met het gezin mee en nemen de praktische zaken op zich. Volgens Manfred zijn het vaak de kleinste dingen die het voor de gezinnen een onvergetelijke dag maken: “Als wij een rolstoel duwen kunnen de ouders eindelijk weer hand in hand lopen met hun kind. Wij staan daar nauwelijks bij stil, maar zoiets is ontzettend belangrijk voor die ouders.”

Als wij een rolstoel duwen kunnen de ouders eindelijk weer hand in hand lopen met hun kind. Wij staan daar nauwelijks bij stil, maar zoiets is ontzettend belangrijk voor die ouders.

Hoe het allemaal begon
Het callcenter waar Manfred in het dagelijks leven werkt doet ook veel vrijwillig voor de stichting. Zo hebben de ICT’ers het aanmeldingssysteem gedigitaliseerd. Via de contacten van zijn werk had Manfred een stage voor zijn zoon geregeld. Nadat hij hem de eerste keer had afgezet is hij even blijven helpen: “Ik vond het zo leuk, ik ben eigenlijk nooit meer echt weggegaan.”

Mooiste Opkikkermomenten
De vrijwilligers steken vaak veel tijd in het werk, maar dat is het volgens Manfred allemaal dubbel en dwars waard. Manfred: “De sfeer is superleuk en mooi. Het is fantastisch om te doen. Het plezier van de gezinnen, de ontspanning, het lachen. Dat had ik m’n eerste dag nog niet door, maar het was de saamhorigheid van de stichting die me enthousiast maakte. Ik vind het een voorrecht om dit te mogen doen.”

het was de saamhorigheid van de stichting die me enthousiast maakte. Ik vind het een voorrecht om dit te mogen doen.

Even moeilijk krijgt Manfred het als hij vertelt over zijn mooiste ervaring bij Stichting Opkikker. Het was eigenlijk iets kleins, maar had grote impact. Een gezin met een zeer zieke peuter had al een bijzonder leuke dag toen ze bij de fotoshoot aankwamen. Dit krijgen alle gezinnen aangeboden. De moeder wilde in eerste instantie niet; het kindje kon niet zelf rechtop zitten en had nauwelijks expressie op haar gezicht. Omdat het een waardevolle herinnering was aan de Opkikkerdag, besloot het gezin het toch te proberen. Manfred: “Het meisje zat vervolgens de hele fotoshoot met een glimlach op haar gezicht. De foto’s waren prachtig en de moeder was zo blij, zo emotioneel. Het was een bijzonder moment.”

Bijdragen aan het geluk van een ander
De Opkikkerdagen zijn bedoeld voor het hele gezin; broertjes en zusjes van het langdurig zieke kind zijn tijdens de Opkikkerdag net zo belangrijk. “Wij doen ons best om ze de zorgen van alledag even te laten vergeten. Je ziet ze gedurende de dag steeds meer ontspannen. Dat is niet te beschrijven.”

Dat zo’n dag impact heeft op de deelnemende gezinnen staat volgens Manfred buiten kijf: “Na afloop vormen alle vrijwilligers een erehaag en zwaaien de auto’s met de gezinnen uit. Je ziet de ouders dan regelmatig breken van emotie. Op deze manier bijdragen aan het geluk van een ander is een passie geworden, het werkt bijna verslavend.”

Tekst: De Nieuwe Praktijk