Het verhaal van Abigail

De schuur, de werkbus en verschillende plekken in huis liggen al vol met mobieltjes, cartridges, tablets en statiegeldflessen en dat allemaal voor Stichting Opkikker! Abigail (7 jaar) neemt haar ambassadeurschap voor Stichting Opkikker heel erg serieus. Ze weet tenslotte dat ze andere gezinnen daarmee in het zonnetje kan zetten en dat vindt ze erg belangrijk! Samen met papa of mama rijdt ze heel Utrecht door om spullen op te halen. En dat terwijl ze zelf dagelijks te maken hebben met de impact die de ziekte van Abigail heeft op hun leven. Abigail heeft namelijk Diabetes type 1. Wij spraken Alissa en Jeroen, haar ouders, over hun gezinsleven en wat Stichting Opkikker voor hen betekent. 

Diabetes type 1

Op vijfjarige leeftijd werd bij Abigail ontdekt dat ze Diabetes type 1 heeft. Hierdoor is haar lichaam niet in staat om zelfstandig insuline aan te maken, waardoor er geen suiker wordt opgenomen in haar bloed. Hierdoor kan ze – als haar bloedsuiker waardes te hoog of te laag worden – een hypo of een hyper krijgen, wat gemiddeld zo’n twee keer per dag voorkomt.

 

“Het lijkt alsof we sinds de diabetes een heel ander kind hebben. De eerste jaren vóór de diabetes was Abigail een erg rustig en lief meisje, maar door de continue schommelingen van haar bloedsuiker heeft ze erg veel last van moodswings, waardoor ze van het ene op het andere moment ineens erg boos of zelfs agressief kan zijn”, vertelt Jeroen. “We zijn de hele dag bezig om ervoor te zorgen dat de waardes van haar bloedspiegel goed en stabiel blijven, maar met 42 factoren die hier invloed op kunnen hebben, is dat erg lastig en vraagt het veel van je inschattingsvermogen”. Alissa vult hem aan: “Om een voorbeeld te geven: Voordat we gaan eten, rekenen we precies de waardes uit van de ingrediënten die Abigail tot zich neemt en stemmen daar de medicatie op af. Maar als Abigail haar bord niet leeg eet – wat net als bij ieder ander kind vaak genoeg voorkomt – hebben we eigenlijk meteen een probleem. Andersom mag ze, als ze juist te hoog in de waardes zit, geen extra tussendoortje. Je begrijpt denk ik wel dat eten hierdoor iedere dag een strijd is.”

 

Maar ondanks dat weigeren Alissa en Jeroen om Abigail te zien als een ziek kind. Zij doen er alles aan om haar ‘zoveel mogelijk kind te kunnen laten zijn’ en proberen haar niet anders te behandelen. Ook al betekent dit dat zij als ouders achter de schermen, thuis én op het werk, de hele dag bezig zijn om haar waardes te monitoren en waar nodig bij te sturen.

Naar het ziekenhuis

Het moment dat Jeroen en Alissa erachter kwamen dat er serieus iets aan de hand was, was toen Abigail op 5-jarige leeftijd aan het herstellen was van corona en vreemd gedrag begon te vertonen.

“Zo ging ze bijvoorbeeld ’s nachts ineens haar bed uit en in de voorraadkast zitten. Toen we haar daar vonden, keek ze dwars door ons heen”, vertelt Jeroen. “In de weken die daarop volgden, werd ze zwakker en zwakker en werden ze na een urinetest meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis. Hier stond een heel team haar op te wachten en dat was het moment dat we wisten dat het menens was. Achteraf bleek haar leven op dat moment aan een zijden draadje te hangen.”

 

Achteraf bleek haar leven op dat moment aan een zijden draadje te hangen.

 

Opkikkerdag

Toen Abigail een paar maanden onder behandeling was in het Meander Ziekenhuis in Amersfoort en het gezin in die periode ook nog eens door phishing voor tienduizenden euro’s opgelicht bleek te zijn, kwam de aanmelding voor de Opkikkerdag als geroepen. “We hadden hier wel eens van gehoord, maar hadden eigenlijk geen idee”, vertelt Alissa. “Maar we konden deze dag zó genieten. Natuurlijk vergeet je niet dat ze suikerziekte heeft, maar die dag konden we het wel echt even loslaten en de zorgen even naast ons neerleggen.” Jeroen vult aan: “Sterker nog, de zorgen werden ons letterlijk uit handen genomen! Eleanor, onze middelste dochter, was toen 9 maanden oud en onze begeleidster hielp zelfs met de flesjes en luiers. We voelden ons bezwaard, maar tegelijkertijd was het zo fijn!”

 

In actie als Opkikker ambassadeur

Abigail, die tijdens haar Opkikkerdag helemaal werd ondergedompeld in de prinsessenwereld, is sindsdien een trotse Opkikker ambassadeur. Ze is van plan om álle Opkikker speldjes te sparen en is inmiddels al goed op weg. Ook haar ouders worden meegesleurd in dit avontuur: “We rijden heel Utrecht af om spullen op te halen die we inzamelen voor Stichting Opkikker. Mobieltjes, cartridges, tablets en statiegeld. We zijn hier denk ik wel vijf van de zeven dagen in de week in onze vrije tijd mee bezig. Inmiddels nemen particulieren en bedrijven zelfs contact met óns op als ze bijvoorbeeld weer een lading mobieltjes hebben!”