Eindelijk iets terug doen

Stephan en Mandy kwamen in 2018 voor het eerst in aanraking met Stichting Opkikker. Voor hun dochter Deyenne mocht het hele gezin genieten van een welverdiende Opkikkerdag. En na die dag bleef de stichting een grote rol spelen in het leven van het hele gezin. Nu de ziekte van Deyenne zo goed als weg is, vonden zij dat het tijd werd om iets terug te doen voor de stichting. Op 7 maart kropen Stephan en Mandy in de rol van gezinsvrijwilliger en hebben zij beiden een gezin begeleid.

Mandy: “In 2018 kwamen wij voor het eerst in aanraking met Stichting Opkikker. Door het ziekenhuis werden wij aangemeld voor een Opkikkerdag, omdat onze dochter Deyenne heel erg ziek was.”
Stephan: “Deyenne heeft te weinig witte bloedcellen in haar bloed, waardoor ze een afweerstoornis heeft. Elke 3 weken moest ze naar het ziekenhuis om een infuus te krijgen om aan te sterken.”
Mandy: “1,5 jaar geleden kreeg Deyenne vlekjes op haar longen, dit was een bijwerking van het infuus dat zij nog steeds iedere 3 weken kreeg. Toen hadden wij een gesprek met de arts die ons vertelde dat Deyenne op dat moment heel erg ziek was en dat de enige laatste optie een stamceltransplantatie zou zijn.”
Stephan: “Wij schrokken daar heel erg van. De arts drukte ons echt even met de neus op de feiten hé?”
Mandy: “Ja, dat klopt. Wij waren zo gewend aan de situatie. Het hoorde gewoon bij ons leven om regelmatig naar het ziekenhuis te gaan. En ergens heb ik altijd gedacht dat Deyenne er wel overheen zou groeien.”
Stephan: “Eind 2022 is Deyenne voor 6 weken opgenomen in het ziekenhuis en kreeg zij een stamceltransplantatie.”
Mandy: “Het was een zware periode, maar het is gelukkig allemaal niet voor niets geweest. Op woensdag 6 maart 2024 – ruim een jaar na de stamceltransplantatie – hebben wij te horen gekregen dat de behandeling is aangeslagen. Dit betekent dat haar ziekte zo goed als weg is.”
Stephan: “En de dag erna waren wij allebei op een Opkikkerdag aanwezig om een gezin te begeleiden.
Mandy: “Ja, dat gevoel was wel heel erg bijzonder!”
Stephan: “Vanaf het moment dat wij onze Opkikkerdag hebben gehad, is Stichting Opkikker een enorm grote steun voor Deyenne en voor ons als gezin geweest.”
Mandy: “De Opkikkerdag heeft ons zoveel steun gegeven. We konden alles even vergeten.”
Stephan: “Het draaide volledig om ons, om het gezin. Dat voelde zo fijn. Alle zorgen werden echt even uit handen genomen. Stichting Opkikker voelt echt als familie. Sinds de Opkikkerdag heeft de stichting echt een heel belangrijke rol in ons leven gekregen.”
Mandy: “Wij hebben ons altijd heel erg welkom gevoeld. Natuurlijk bij onze Opkikkerdag, maar ook bij de Ambassadeursdagen, de Geef & Neem weekenden en Samen Sterk.”
Stephan: “Vrienden en familie hebben soms moeite om onze situatie te begrijpen. Als wij bijvoorbeeld niet mee kunnen met een uitje of als we op tijd weg gaan omdat Deyenne moe is.
Mandy: “Ja, de ziekte vervaagt dan een beetje.”
Stephan: “Maar bij Stichting Opkikker heeft iedereen een rugzakje. Je begrijpt elkaar. En niemand voelt zich beter dan de ander.”
Mandy: “Het voelde voor ons heel logisch om iets terug te geven aan de stichting.”
Stephan: “En wat was het leuk he?”
Mandy: “Ja, het was echt geweldig!”

Stephan: “Ik had een heel leuk gezin met 3 jonge meiden. En heel toevallig, was het programma bijna een kopie van de Opkikkerdag die wij zelf hebben meegemaakt.”
Mandy: “Mijn gezin was ook echt heel erg lief. De moeder vertrouwde mij direct en ik merkte dat ik haar ook veel advies kon geven. Ik was een beetje bang dat ik niet genoeg aandacht had gegeven aan het Opkikkerkind. Zijn jongere broertje hing namelijk wat meer aan mij. Bij het afscheid moesten ze allemaal huilen en waren we allemaal emotioneel. Toen realiseerde ik me dat ik het wel goed gedaan had en iedereen genoeg aandacht had gegeven.”
Stephan: “Het moment dat mij echt het meest is bijgebleven, is de activiteit in het kasteel. De lakei deed het zó goed. Vanaf de eerste minuut lagen die meiden echt onder tafel van het lachen. Dat moment, daar doe ik het voor.”
Mandy: “Ik vond het heel erg mooi om een Opkikkerdag van de andere kant te beleven. Helemaal tijdens het uitzwaaien. Toen moest ik wel even slikken. Ik weet nog zó goed toen wij daar liepen en hoe bijzonder dat was. Ik kreeg echt een brok in mijn keel.”
Stephan: “Ja, het was echt een geweldige dag. Ik heb wil heel graag meer helpen. Als gezinsvrijwilliger, maar ook in de F1 experience of met de VR. Het lijkt mij allemaal heel leuk.”
Mandy: “De dag na de Opkikkerdag straalde ik van oor tot oor. We hadden natuurlijk eerst op woensdag het geweldige nieuws over Deyenne gehoord en toen op donderdag de Opkikkerdag. Het heeft me zó ontzettend veel energie gegeven. Ik snap nu eindelijk wat de vrijwilligers altijd zeggen en waarom zij dag in dag uit zich inzetten voor de stichting.”
Stephan: “We kunnen niet wachten om weer aan de slag te gaan he?”
Mandy: “Nee, we willen weer!”