“De dag in één woord omschrijven is voor ons gewoon echt onmogelijk”
De dag dat we in het ziekenhuis te horen kregen dat we waren opgegeven voor de Opkikkerdag, waren we door het dolle heen. We hebben thuis meteen opgezocht wat we allemaal konden verwachten en hoorden een heleboel enthousiaste verhalen van een ambassadeursgezin die we kennen van de voetbalclub. We konden eigenlijk niet meer wachten!
Op 7 oktober was het zover: onze Opkikkerdag. Bij de ingang werden we opgewacht door een hoffelijke lakei, die ons vroeg hoe we ontvangen wilden worden. Met twee voetballende kinderen hoefden we daar niet lang over na te denken: de voetbalwave! En ja hoor, de voetbalwave werd ingezet door een dolenthousiaste haag van vrijwilligers. Dit bezorgde ons nu al kippenvel. En dan moet de dag nog beginnen! Inmiddels begon iemand ons al druk te fotograferen en te filmen. Dat bleek onze vrijwilliger Johannes te zijn. Een onvergetelijk begin van de dag!
Voor onze eerste activiteit hoefden we niet ver te lopen: vlakbij de ingang stond een vloot grote Harley Davidson motors klaar. Ondanks dat we niet het allerbeste weer hadden, maakten we met zijn allen een verfrissende motorrit door de polder. Echt super gaaf om een keer zelf achterop zo een stoere Harley Davidson te zitten.
Nog onder de indruk van ons ritje liepen we naar het volgende onderdeel op het park. Het lukte Johannes goed om het programma geheim te houden voor ons! En ineens stonden we oog in oog met een paar brandweermannen. Ze pakten meteen hun walkie-talkie erbij en riepen Commissaris Snorrebaard op. Snorrebaard gaf ons een rondleiding door de kazerne, waar Casper, Stefanie én papa Martijn in brandweerkleding werden gehesen. Met loeiende sirenes gingen we op een brandmelding af in het park, waar het vuur vakkundig werd geblust. Ook knipten ze stiekem de fiets van de commandant een stukje kleiner. Dit moest een geheimpje blijven van de brandweermannen. Maar Casper kon het niet laten om het de commissaris te vertellen. Hihihi..
Tijdens de lunch hield Johannes de tijd scherp in de gaten, want we mochten zeker niet te laat komen bij onze volgende activiteit. Toen Casper en Stefanie de helikopters in het zicht kregen, wisten ze meteen wat de bedoeling was en waren door het dolle heen. Papa Martijn en mama Cindy vonden het wel een beetje spannend door de harde wind, maar daar hadden Casper en Stefanie geen last van.
Bij de schoonheidssalon konden we allemaal helemaal tot rust komen. Terwijl het haar en de nagels van de vrouwen gedaan werd, kregen de mannen een gezichtsbehandeling. Een heerlijk relaxmomentje!
En toen was het nog steeds niet voorbij. Als klap op de vuurpijl mochten we ook nog een kijkje nemen bij de defensie. Op zoek naar echte landmijnen en een rit in de cargo-legertank. Hoe cool is dat!
Na een gezinsfoto, lasershow en uitgebreid diner, was de dag jammer genoeg ten einde gekomen. Het liefst wilden we iedereen persoonlijk bedanken, dus besloten we tijdens het uitzwaaifeestje naar iedereen ‘bedankt!’ te roepen. De dag begon al met een kippenvel moment, maar eindigde hier zeker ook mee. We werden er zelfs een beetje emotioneel van!
De dag in één woord omschrijven is voor ons gewoon echt onmogelijk. Het was onwijs gaaf, geweldig, met zo veel lieve vrijwilligers, onbeschrijfelijk, goed verzorgd, en zo bijzonder om hieraan deel te mogen nemen!
Aan alle vrijwilligers, medewerkers en iedereen die deze dag heeft geholpen: EEN DIKKE DANKJEWEL!
Veel liefs, Familie van der Riet
