Een nieuwe bluswagen voor Stichting Opkikker

Rinse Jan is al 18 jaar vrijwilliger voor Stichting Opkikker. Zijn betrokkenheid begon destijds toen hij het werk overnam van een collega. Hoewel hij twee jaar geleden is gestopt als vrijwilliger bij de brandweer, blijft hij toch nauw betrokken als coördinator voor de Opkikkerdagen. En dat is een taak die hij met passie uitvoert. Tijdens het Geef & Neem weekend heeft Stichting Opkikker dankzij de inzet van Rinse Jan een nieuwe bluswagen gekregen.

Zijn band met de brandweer is sterk. “Het voelt als één grote familie en daardoor werken wij uitstekend samen. We hebben echt aan een half woord genoeg,” begint hij te vertellen. “Soms loopt er iets niet volgens plan, maar dan schakelen we gewoon om en zorgen we dat alles goedkomt.” Deze hechte groep vrijwilligers van de brandweer Lelystad is inmiddels uitgegroeid tot een vaste kern van tien mensen die regelmatig helpen bij de Opkikkerdagen. Afgelopen zaterdag heeft Stichting Opkikker tijdens het Geef & Neem weekend een nieuwe bluswagen gekregen, een verhaal waar Rinse Jan zichtbaar trots op is. Hij zegt: “Een paar jaar geleden kreeg de stichting een oudere brandweerauto, die had al flink wat jaren dienstgedaan en stond buiten zonder loods, waardoor de auto steeds slechter werd. Ik hoorde dat brandweer Flevoland/Gooi&Vechtstreek hun wagens ging vervangen. En ik besloot de stoute schoenen aan te trekken. Ik vroeg of ze een van de auto’s aan Stichting Opkikker wilden schenken. ‘Nee heb je, ja kun je krijgen,’ dacht ik. Tot mijn grote verbazing kreeg ik inderdaad een ‘Ja’.”

 

De nieuwe bluswagen, een model uit 2008 met slechts 41.000 kilometer op de teller, is een enorme verbetering. “Dat is voor een brandweerwagen extreem weinig. Hij komt uit een regio waar niet veel uitrukken waren,” legt Rinse Jan uit. “Deze wagen is kleiner dan de vorige en daardoor ook beter geschikt om mee te rijden op Center Parcs de Eemhof, waar de Opkikkerdagen plaatsvinden. Bovendien is het een automaat, wat het rijden een stuk makkelijker maakt. Bij de oude wagen moest je echt werken, nu is het een kwestie van een knopje indrukken en gaan.”

Tijdens de Opkikkerdagen zijn er altijd bijzondere momenten. Wat Rinse Jan het meest raakt, is wanneer ouders zeggen dat hun kind iets niet durft. Of het nu gaat om het beklimmen van een ladder of het meerijden in de brandweerauto. “Maar uiteindelijk durven de kinderen bijna altijd. Het doel is om ze in een brandweerpak te krijgen. Niets moet, alles mag. In de afgelopen 18 jaar heb ik veel kinderen en gezinnen voorbij zien komen. Ik herinner me bijvoorbeeld nog heel goed een jongetje dat vanwege zijn ADHD niet tegen harde geluiden kon. We reden een rondje in de brandweerwagen zonder sirene, maar op een gegeven moment wilde hij toch zelf de sirene aanzetten. Met een grote glimlach van oor tot oor drukte hij op de knop. Dat zijn de momenten waarop je weet dat je het goed doet.”

 

Teamwork is een essentieel onderdeel van het succes van de Opkikkerdagen. Zijn vrouw Gerlinde speelt hierin ook een belangrijke rol. “Zij is altijd de assistente van de commandant tijdens de Opkikkerdagen. Ze weet meteen welke kinderen extra aandacht nodig hebben. Dat is haar kracht: schakelen en meebewegen met de situatie. Het team van vrijwilligers denkt altijd mee en zoekt naar oplossingen. Een keer was een jongetje helemaal overstuur omdat zijn rolstoel niet in de brandweerauto paste. Dus besloten we het parcours gewoon lopend te doen. Alles in het belang van het kind en het gezin.” In de loop der jaren heeft Rinse Jan zo’n 75 Opkikkerdagen meegemaakt, naast andere evenementen zoals de Valentijnsactie en Ambassadeursdagen. “Als het aan mij ligt, mag het elke week wel een Opkikkerdag zijn,” sluit hij lachend af.